Τις τελευταίες μέρες δύο αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι με αντιεξουσιαστικά πολιτικά χαρακτηριστικά, ένας στο Αγρίνιο και ένας στην πόλη της Κέρκυρας έγιναν στόχοι εμπρηστικών επιθέσεων. Και στις δύο περιπτώσεις, χωρίς να παραγνωρίζονται οι επιμέρους ιδιαιτερότητες, όλες οι ενδείξεις για την ταυτότητα των δραστών -τα κίνητρα, ο τρόπος και τα χαρακτηριστικά των επιθέσεων- αποκλείουν οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πέρα από εντόπιες φασιστικές συμμορίες.
Η κοινωνική συντηρητικοποίηση -εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης- που, πέρα από την πολύμορφη και διάχυτη πιστοποίησή της ανά την επικράτεια, «κεφαλαιοποιείται» και συμπυκνώνεται συμβολικά στην παρουσία της φασιστικής Χ.Α. στην Βουλή, αποτελεί μια επίδοξη βάση υποστήριξης της φασιστικής επιθετικότητας. Ωστόσο, τα ιδεολογικά εργαλεία των φασιστικών συμμοριών είναι πολύ ρηχά και φτηνά για να προσφέρουν οποιαδήποτε ποιότητα αυταξίας στις αιματηρές τους πρακτικές. Η προπαγάνδα «με τις γριούλες να συνοδεύονται από τα ασπόνδυλα στα ΑΤΜ», την «εθνική αποκατάσταση» σε μικροαστικές ιδιοκτησίες και τον επιλεκτικό φιλανθρωπισμό διανομής τροφίμων στο ελληνικό κουρελοπρολεταριάτο, επιδιώκει την κοινωνική νομιμοποίηση εκατοντάδων δολοφονικών επιθέσεων που δεν θα περιοριστούν σε μετανάστες αλλά θα απλωθούν σε οποιονδήποτε εχθρεύεται την συνεκτική ουσία του «εθνικού κορμού»… Πρόκειται, προς το παρόν, για «μεγαλεπίβολες απαιτήσεις» από τους περιορισμένους διανοητικούς ορίζοντες των μισανθρώπων κι έτσι, καθώς δεν μπορεί να καλυφθεί η πολιτική ευθύνη για τις δολοφονικές τους πρακτικές… υπεκφεύγουν στο σκοτάδι και στα μισόλογα.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι που, ως προπύργια ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης ανέκαθεν αποτελούσαν στόχους των εχθρών της ελευθερίας, βρίσκονται μπροστά σε μια συνθήκη επίτασης της γενικευμένης φασιστικής επιθετικότητας που έχει αποκτήσει και βλέψεις σε θεσμικές υπεραξίες. Οι χώροι, ωστόσο, αυτοί δεν αποτελούν τίποτε άλλο πέρα από υλική υπόσταση συγκεκριμένων σχέσεων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αποτελούν μία –εν μέσω άλλων- μορφή συγκεκριμένων περιεχομένων. Η απόπειρα καταστροφής της υλικής τους υπόστασης δεν μπορεί επουδενί να ξεφύγει από τον αυστηρά συμβολικό της χαρακτήρα, έναν χαρακτήρα που όχι μόνο δεν μπόρεσε ποτέ να επηρεάσει την ουσία των απελευθερωτικών περιεχομένων αλλά αποτέλεσε και πεδίο ήττας των μισάνθρωπων επιθέσεων. Η ιστορία αυτών των επιθέσεων, που κατά δεκάδες και με συγκεκριμένη περιοδικότητα εκδηλώνονται εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια, έχει δείξει ότι οι απελευθερωτικοί χώροι δεν έχουν επικαθοριστεί ποτέ από αυτές. Έτσι και αυτές τις μέρες, με σημείο αναφοράς τις τελευταίες επιθέσεις στα συγκεκριμένα εγχειρήματα στο Αγρίνιο και την Κέρκυρα, ενδυναμώνονται συνολικά τα περιεχόμενα της ελευθερίας, ενισχύονται οι δυνάμεις της αλληλεγγύης ανάμεσα στα απελευθερωτικά εγχειρήματα, ανανεώνονται οι αναφορές στα κοινωνικά ριζώματα και μεγαλώνει η αγάπη και το πείσμα για όσα πρέπει να συνεχιστούν.
Ο φασισμός δεν έχει άλλη προοπτική πέρα από την συντριβή του.
Leave a Reply