Απ’ ό,τι έχει φανεί την τελευταία δεκαετία, η φασιστική αντίληψη αναπτύχθηκε ανενόχλητη όχι μόνο από την επιτηδευμένη ολιγωρία των κρατικών επιλογών αλλά και από λανθασμένες πρακτικές του «ανταγωνιστικού» κινήματος που είτε θεώρησαν ότι είναι υπόθεση του ίδιου του κράτους να την διευθετήσει, είτε την υποτίμησαν ως κοινωνικό φαινόμενο («τους γυρίζουμε την πλάτη»), είτε απέκρυψαν (προκειμένου να μην «διαφημιστεί») την εξάπλωσή της στην ελληνική κοινωνία.
Η δίκη των χρυσαυγιτών, ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να έχει κανείς για την λειτουργία της αστικής δικαιοσύνης, αν μη τί άλλο αναδιέταξε τους κοινωνικούς συσχετισμούς γύρω από την υπόθεση του φασισμού. Με δεδομένο ότι πρόκειται για συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη με βασικούς πυλώνες τον ρατσισμό και τον εθνικισμό είναι πασιφανές ότι η αντίληψη αυτή δεν περιορίζεται στον χρυσαυγιτισμό αλλά διαχέεται μέσα στον κοινωνικό σχηματισμό με συγκεκριμένα περιεχόμενα μεν, με διαφορετικές μορφές δε.
Τα ίχνη αυτής της διάχυσης γίνονται σήμερα αισθητά πότε σε σχεδόν συμπαγείς τοπικές κοινωνίες τοποθετημένες εχθρικά απέναντι στους πρόσφυγες και πότε σε πόλεις ως συντηρητικά κινήματα «ενάντια στις μάσκες». Ίχνη, ωστόσο, του ιδιότυπου μεταχρυσαυγιτισμού που συγκροτείται και συντηρείται από μικρές ομάδες μέσα στις γειτονιές, συνεχίζουν να διαχέουν το ρατσιστικό και εθνικό δηλητήριο προσπαθώντας να κρατηθεί ζωντανό το φασιστικό δόγμα του «πολέμου μεταξύ των φτωχών». Τέτοια ίχνη αποτυπώθηκαν στα ρολά της κατάληψης το βράδυ Παρασκευής προς Σάββατο με την παραδοσιακή θρασυδειλία που χαρακτηρίζει αυτά τα μισανθρωποειδή.
Δεν περιμένουμε από το κράτος και την αστική δημοκρατία να αντιμετωπίσουν ένα κοινωνικό φαινόμενο που τρέφουν και τους τρέφει. Δεν πρόκειται να υποτιμήσουμε ούτε να γυρίσουμε την πλάτη στον μισανθρωπισμό. Δεν πρόκειται να κρατήσουμε μεταξύ μας τη μάχη ενάντια στα φασιστικά ασπόνδυλα σα να πρόκειται για πόλεμο συμμοριών.
Τα ίχνη τους θα πρέπει να σβήνονται μαζί τους από τον χάρτη.
Leave a Reply