“Το εγχείρημα ξεκίνησε την πρωτομαγιά του 2010 από μια συγκροτημένη πολιτική συλλογικότητα, την πρωτοβουλία αναρχικών Αιγάλεω, που επέλεξε συνειδητά την κατάληψη ενός δημοτικού χώρου για να αποκτήσει σταθερό σημείο αναφοράς στην πόλη. Ορίστηκαν τα αξιακά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος με σκοπό να υπάρχει μια βάση πολιτικής συνεννόησης για την διαμόρφωση ενός νέου «εμείς». Στην ουσία θέλαμε να αξιοποιήσουμε την μεγάλη εξεγερσιακή εμπειρία του Δεκέμβρη 2008. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η απόπειρα αυτή αγκαλιάστηκε από πολλούς ανθρώπους που αναγνώρισαν στο εγχείρημα τον εαυτό τους και την κοινή αγωνία για την κατάκτηση της προσωπικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Συναντηθήκαμε άνθρωποι που γνωριζόμασταν για πρώτη φορά και ως εκ τούτου χρειάζομασταν χρόνο για μια συλλογική εξοικείωση. Ο χρόνος αυτός δεν ήταν χρόνος αδράνειας αλλά το αντίθετο. Γνωριστήκαμε δρώντας κι αυτό ήταν επιλογή όλων.
Τους αμέσως επόμενους μήνες, το καλοκαίρι του 2010, ασχοληθήκαμε με την διαμόρφωση του χώρου, την περιφρούρησή του, την κατοχύρωση της παρουσίας μας στην πόλη με εκδηλώσεις για να γίνουν οικειοποιήσιμα τα χαρακτηριστικά του εγχειρήματος από τον περίγυρο, με μοριακές αντανακλαστικές δράσεις για την εκτροπή των εξουσιαστικών αυτονόητων στην πόλη. Από το φθινόπωρο και μετά, ένα μεγάλο στοίχημα ήταν η αποφόρτιση της συνέλευσης της κατάληψης από το ευρύ φάσμα των κοινωνικών και πολιτικών θεματικών τα οποία, σύμφωνα με τις επιλογές μας, απαιτούν μια διαρκή ανάλυση, αντιπληροφόρηση και δράση. Θέλαμε να ενισχυθούν οι επί μέρους πρωτοβουλίες των μελών της κατάληψης και την ίδια στιγμή να λειτουργούμε μια πολιτική και διαχειριστική κεντρική συνέλευση χωρίς συγκεντρωτικίστικες αγκυλώσεις. Χρειαζόμασταν την ευελιξία της συνέλευσης τόσο σε καίρια δομικά κοινωνικά ζητήματα όσο και μέσα στην επικαιρότητα. Αυτό ξεπεράστηκε με την δημιουργία των ομάδων εργασίας που συγκροτήθηκαν αντίστοιχα με τα θεματικά ενδιαφέροντα αλλά και την απαραίτητη όξυνση όσο δυνατόν περισσότερων κοινωνικοταξικών ρηγματώσεων. Ορίστηκαν επτά πεδία: οι μετανάστες, η μισθωτή εργασία, το έμφυλο, η εκπαίδευση και αυτομόρφωση, το περιβάλλον, οι δημόσιοι χώροι και η βιβλιοθήκη. Έγιναν εστιασμένες γενικές συνελεύσεις της κατάληψης σε κάθε θεματικό πεδίο, ανταλλάχθηκαν απόψεις, δόθηκαν κατευθύνσεις και, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία, ορίστηκαν τα άτομα που με βάση το ενδιαφέρον και τη διάθεσή τους συγκρότησαν τις ομάδες εργασίας.
Με αυτόν τον τρόπο στη συνέχεια, η κατάληψη γέμισε από μικρότερες και πιο ευέλικτες ομάδες, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες -που μαζί με τα πολλά μαθήματα αυτομόρφωσης- πύκνωσαν την συλλογική ζωή του εγχειρήματος. Μετά από 1 χρόνο δεν ισχυριζόμαστε ότι όλα λειτουργούν χωρίς προβλήματα. Το αντίθετο. Τόσοι πολλοί άνθρωποι που πριν δεν γνωρίζονταν διαμορφώνουν τις σχέσεις τους στη βάση κάποιων κοινών αξιακών χαρακτηριστικών, όπου, όμως, εκτρέπουν τους προσωπικούς επικοινωνιακούς τους κώδικες προς το συλλογικό και την ίδια στιγμή είναι εκτεθειμένοι σε κάθε είδους καταστολή… Θεωρούμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Έχουμε αποκτήσει ένα σεβαστό πολιτικό εκτόπισμα στην πόλη ταυτόχρονα με την επιθυμητή συγκρότηση των διαδικαστικών συλλογικών μας βάσεων”
* Απόσπασμα από την εισαγωγή της μπροσούρας που εκδώσαμε για τα πρώτα μας γενέθλια. Στην μπροσούρα αυτή κάθε ομάδα εργασίας διατυπώνει τα βασικά της αναλυτικά εργαλεία και τις προοπτικές δράσης της.
Leave a Reply