αφορισμός #12

Του Κώστα Μαρματάκη – Αυτή η τρέλα, λοιπόν, πολλών αριστερών να υποτιμούν τον εαυτό τους και τον πολιτικό τους χώρο είναι εξοργιστική…

Κάθε μέρα επαναλαμβάνουν μονότονα “δεν κάνουμε τίποτα”, “πού είμαστε”, “αν δεν γίνει αυτό, αποδεικνύεται ότι…”…
Και ταυτόχρονα, ένα δέος, μια υπερεκτίμηση της… κοινωνικής δράσης της Χρυσής Αυγής, μια πλήρη αποδοχή του λαϊκισμού της, μαζί με μια λυσσαλέα κριτική για την απουσία/αδυναμία μας να ανταποκριθούμε…

Ε, λοιπόν, ΟΧΙ!

Η Χρυσή Αυγή δεν δίνει αίμα, δεν ταΐζει κανέναν, δεν πάει γριούλες στα ΑΤΜ, δεν δίνει τα λεφτά και τα αυτοκίνητα των βουλευτών της σε πολύτεκνες οικογένειες… Όλα αυτά είναι καλοστημένα επικοινωνιακά τερτίπια και φτηνή προπαγάνδα.

Την ίδια ώρα -και είμαι σε θέση να το γνωρίζω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ- κάθε μέρα, εκατοντάδες αριστερές κι αριστεροί, σε όλη τη χώρα, τρέχουν και συνδέουν ρολόγια της ΔΕΗ, αποτρέπουν διακοπές ρεύματος, παρεμβαίνουν για διακανονισμούς οφειλών, δουλεύουν σαν τα σκυλιά σε κοινωνικά ιατρεία, οδοντιατρεία, φαρμακεία, ψήνονται καλοκαιριάτικα σε συλλογικές-κοινωνικές κουζίνες που κρατάνε ζωντανούς εκατοντάδες ανθρώπους, προσπαθούν να στηρίξουν ψυχολογικά, οικονομικά, πρακτικά ανθρώπους στα όρια κατάρρευσης. Απαντούν σε απελπισμένα τηλεφωνήματα, κάνουν ψυχοφθόρες συναντήσεις, παραδίδουν δωρεάν μαθήματα σε παιδιά που δεν μπορούν να πάνε φροντιστήριο, παρέχουν δωρεάν νομικές συμβουλές και τρέχουν σε αστυνομικά τμήματα κι αίθουσες δικαστηρίων, αλληλέγγυοι σε όποιον έχει ανάγκη. Δεν παίρνουν λεφτά για όποια εργασία και όποιες υπηρεσίες παρείχαν, όταν δουν ότι κάποιος δεν τα φέρνει βόλτα…

Και χτες, δεν ξέρω κι εγώ πόσοι βουλευτές, στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ έτρεχαν από τα ξημερώματα για την υπόθεση των Χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο, στη ΓΑΔΑ, στην Ευελπίδων και ξανά πίσω στον Ασπρόπυργο, τρώγοντας και μπινελίκια, σπρωξίματα ή βλοσυρά βλέμματα από τρελαμένους ΠΑΜΕίτες, χωρίς να τους επηρεάζει τίποτα…

Δεν λέω, φυσικά, ότι τα κάνουμε καλά όλα. Ούτε ότι αρκούν αυτά που ήδη γίνονται. Αντιθέτως. Οι ανάγκες είναι τεράστιες, οι αδυναμίες μεγάλες, οι προσδοκίες του κόσμου ασήκωτες. Να οργανώσουμε, λοιπόν, ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ τη δουλειά μας, ναι. Να διορθώσουμε ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ, ναι.

Αλλά από κει, μέχρι το να αυτομαστιγωνόμαστε συνεχώς και να ενισχύουμε την προπαγάνδα του εχθρού… Ε, ΟΧΙ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ!!! ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ AΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ! ΑΛΛΑΞΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΡΕΕΕΕΕ!!!

Όλοι οι σύντροφοί μας σε όλο τον κόσμο μάς παρακολουθούν με ελπίδα κι εμπιστοσύνη… Κι εμείς…

Τελικά, αρχίζω να πιστεύω ότι όταν κάποιος κρίνει ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ δεν αξίζει να ασχολείσαι μαζί του… Αλλά, ώρες-ώρες, σου τα σπάει, ρε αδελφέ, (τα νεύρα)…

http://www.left.gr/article.php?id=4586

Θα μείνει ασχολίαστο αυτό το κατάπτυστο κείμενο. Χάριν της απλής τυπικής λογικής που δείχνει με σαφήνεια την απολύτως επικίνδυνη ακροδεξιόστροφη επιλογή του κουρελοπρολεταριάτου αλλά και χάριν των εκατοντάδων μεταναστών που τρώνε μαχαιριές και ξύλο στο κέντρο, τις γειτονιές και τα χωριά της επικράτειας.
Left. gr; Άξιοι της (πολιτικής) τους μοίρας!

Στη φωτογραφία περίπτερο του Σύριζα στου Γκύζη που σηκώθηκε από τον δυνατό αέρα λίγο πριν τις τελευταίες εκλογές και έπεσε πάνω σε παρακείμενους φασίστες με αποτέλεσμα να διαλυθεί τελείως…