Αν η Νίκαια είχε ρόδες θα ήταν ποδήλατο…

«Η πόλη είναι δική μας» κραυγάζουν οι φασίστες από το σάιτ τους για την «μεγάλη τους συγκέντρωση» στη Νίκαια την Κυριακή που μας πέρασε. Αν, όμως, μια πόλη “είναι δική σου” δεν στήνεσαι από νωρίς το πρωί για να κατοχυρώσεις την πλατεία όπου θα συγκεντρωθείς 10 ώρες μετά. Αν μια πόλη “ήταν δική σου”, ο κόσμος της θα κατέβαινε στην πλατεία όποτε ήθελες και θα την έκανε ό,τι ήθελες εσύ.

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν κουβαλάς τον κόσμο με λεωφορεία –κανείς δεν ξέρει από ποια πόλη και ποια συνοικία- όπως κάνει κάθε «συστημικό κόμμα» για να φουσκώσει τον «όγκο» της συγκέντρωσής του. Για παράδειγμα, 4 λεωφορεία κατέβηκαν «ταχύτατα» τη Θηβών γύρω στις 6μμ με «θηριώδεις δικυκλιστές» να ανοίγουν τον δρόμο στα φανάρια μήπως και τα λεωφορεία μείνουν στάσιμα κι εκτεθειμένα στις εχθρικές συνοικίες… Κι εδώ που τα λέμε «σωστά» έπρατταν ανεξαρτήτως αποτελέσματος…

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν μένουν τα γραφεία σου άδεια… ανοίγοντας δύο φορές την εβδομάδα για να τα επισκεφτούν ομογάλακτοι από άλλες «ορφανές» συνοικίες…

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν κατεβαίνεις κάθε ένα Σάββατο το μήνα με πενήντα άτομα (όπως φαίνεται στις φωτογραφίες σου… τη στιγμή που αναφέρεσαι σε συμμετοχή εκατοντάδων) στις γειτονιές… με τη συνδρομή (όπως εσύ αναφέρεις) «συναγωνιστών» από τις Τ.Ο. Πειραιά, Αιγάλεω, Περάματος, Δυτικής Αττικής… και βάλε!

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν κορδώνεσαι για την περικύκλωση 500 αντιφασιστών από 10 διμοιρίες των ΜΑΤ μερικές εκατοντάδες μέτρα από την δική σου συγκέντρωση. Και μην κοροϊδευόμαστε: οι αντιφασίστες ήταν μόνο 500 γιατί ήταν πλέον γνωστόν τοις πάσι ότι σε κάθε περίπτωση θα επρόκειτο απλά για ένα «ραντεβού» με μια ένστολη ένοπλη συμμορία του κράτους… της οποίας το 50% θα βρισκόταν στην συγκέντρωση των φασιστών αν δεν ήταν, απλώς, στην υπηρεσία φύλαξής της.

Όχι ότι δεν έχεις «συναγωνιστές, οπαδούς,  φίλους και ψηφοφόρους» στην πόλη. Εξάλλου, η Κοκκινιά δεν ήταν ποτέ μόνο κόκκινη. Είχε και τους ρουφιάνους. Οι φασιστικοί χαιρετισμοί από μερικούς «ηλικιωμένους» στην συγκέντρωση προς το τέλος της «εκδήλωσης» μπορεί και να είναι μια επιβεβαίωση της «παρουσίας» σου.

Η πόλη δεν είναι δική σου. Ο φασιστικός σου εσμός -από κάθε υπόνομο των γύρω νομών- μαζί με τις δεκάδες διμοιρίες των μπάτσων θέλησαν να «υπενθυμίσουν» για μια ακόμη φορά στην πόλη ότι ανήκει στο Κράτος και εσύ θέλησες να προσθέσεις ότι ανήκει και στον Αρχηγό σου. Κι αν η Νίκαια είχε ρόδες θα ήταν ποδήλατο.

Είσαι εχθρός της πόλης. Απλώς, η έκπληξη που σου προκαλεί κάθε φορά η εύκολη πρόσβασή σας στις γειτονιές, την οποία σας εξασφαλίζει ο στρατός του Συστήματος… σου επιτρέπει τις ρητορικές υπερβολές.
Τα λέμε στους δρόμους… κι όχι με τις πλάτες του κυνοβουλίου και του στρατού του.

Εκεί ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε…

Χαιρετούρες από το ναζιστικό υπερπέραν άμα τη ενάρξει του ύμνου των ερπετών εις το περιβολάκι των ονείρων τους…