Μία οπτικοποιημένη σκέψη μετά τον δακρύβρεχτο εθνικό ύμνο από την χορωδία της ΕΡΤ…
Ένας ύμνος, ένα λάβαρο, πολλοί κόσμοι, βαθιά υποκρισία…
by
Tags:
Comments
2 responses to “Ένας ύμνος, ένα λάβαρο, πολλοί κόσμοι, βαθιά υποκρισία…”
[…] πηγή: κατάληψη σινιάλο […]
Και ετούτη η … οπτικοποιημένη σκέψη -που δεν πρόκειται να δυσκολέψει κανέναν και καμία ως προς την κατανόησή της, φαντάζομαι- έρχεται και συμπληρώνει το εξαιρετικό σας κείμενο για τα “της ΕΡΤ”.
“Κειμενοποιήσατε” αν υπάρχει τέτοια λέξη (βάλατε σε λόγια δηλαδή) και στη συνέχεια, οπτικοποιήσατε κιόλας ό,τι εντελώς ακατέργαστα ένιωθα μέσα μου σε σχέση με την υπόθεση αυτή και είτε από βαρεμάρα είτε από άγνοια και αδυναμία συγκρότησης λόγου (και σκέψης ακόμη), δεν θα έκανα εγώ ποτέ μάλλον. Προσφορά ανεκτίμητη αν και είναι καλό να τον δουλεύουμε λίγο τον εγκέφαλό μας, εμείς οι αδαείς…
Αυτό είναι μικρό καρφί για εκείνους/ες που δυσκολεύονται να κατανοήσουν το κείμενο για την ΕΡΤ και δεν βγάζω τον εαυτό μου απόξω απαραίτητα. Απλώς, στον αντίποδα των άλλων σχολιαστών, εγώ εκτιμώ το ότι βρέθηκαν κάποιοι να κάνουν τις σκέψεις μου λόγο. Πώς συμβαίνει καμιά φορά με κάποιο καταπληκτικό βιβλίο που διαβάζουμε και νιώθουμε τον συγγραφέα σαν δικό μας άνθρωπο; Ε, αυτό περίπου.Καλά, για τον εθνικό ύμνο μετά δακρύων, δεν έχω λόγια. Ξενέρωσα τη ζωή μου με το που το είδα.
Leave a Reply