Η καταναγκαστική πορνεία και οι 8.000 πρόσφυγες της Μανωλάδας

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ: 17/05/2013
Κινηματικά Νέα

img_1863

Πηγαίνοντας αρκετά συχνά στη Μανωλάδα για να βρεθώ δίπλα στους πρόσφυγες εργάτες γης και να σταθώ αλληλέγγυος μαζί τους , βρέθηκα και σε ένα άλλο πλήθος προβλημάτων – καταστάσεων που συντηρούνται – απορρέουν εξαιτίας του βασικού προβλήματος.

Την Κυριακή 28/04 , κατά την διάρκεια της πορείας από τη Μανωλάδα μέχρι το αστυνομικό τμήμα της Βάρδας (4klm περίπου) είχα την ευκαιρία να μιλήσω με αρκετούς πρόσφυγες – εργάτες γης.

Κάποια στιγμή ρωτάω έναν μπαγκλαντεσιανό συνοδοιπόρο

– ”Ρε φίλε , εσείς εδώ , που γαμάτε , υπάρχουν γυναίκες που τις πληρώνετε για να πάτε μαζί τους; ”

Η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη:

– ”Υπάρχουν σπίτια , τα περισσότερα μέσα στα χωράφια , που έχουν γυναίκες και με 20 ευρώ πάμε”

Τον ρώτησα αν οι γυναίκες είναι ελληνίδες ή ξένες και μου απάντησε ότι υπάρχουν από όλο τον κόσμο ακόμα και ”chinese girls” όπως μου είπε χαρακτηριστικά !

Τον ρώτησα για το ποιος έχει τα σπίτια και τις γυναίκες και μου είπε ότι τα έχουν έλληνες , αλλά πολύ σπάνια πάνε οι ίδιοι και στο πόδι τους αφήνουν ρουμάνους και βούλγαρους ”γύφτους” !

Στην ερώτησή μου σε τι κατάσταση είναι οι γυναίκες μου απάντησε ότι δεν είναι όμορφες και ότι τις έχουν κλεισμένες – κλειδωμένες σε δωμάτια και ότι δεν βγαίνουν ποτέ έξω. Μου είπε ότι δεν μιλούν ποτέ και ότι δεν λένε ούτε όνομα , ούτε ψευδώνυμο. Είπε ακόμα ότι τα σπίτια δουλεύουν μέρα – νύχτα , όλες τις μέρες.

Την κουβέντα αυτή (με τις ίδιες διαπιστώσεις ) την έκανα και με άλλους πρόσφυγες και τις προηγούμενες και τις επόμενες μέρες.

Αυτό που ήταν όμως το διαφορετικό , ήταν ότι μου έδειξε προς το μέρος που ήταν ένα από τα σπίτια αυτά   ”να εκεί , μετά το ποτάμι , κανένα μισάωρο περπατώντας ” μου είπε.

Ξέρω από κουβέντες με τους πρόσφυγες , ότι οι καταυλισμοί τους είναι γεμάτοι από χαφιέδες – καρφιά και της αστυνομίας και των αφεντικών τους.

Και ρωτώ , είναι ποτέ δυνατόν να μη γνωρίζουν , αυτό που εγώ έμαθα με μια απλή ερώτηση:

Και αν γνωρίζουν , τι κάνουν ;

Το trafficking γυναικών είναι μεγάλη και πλούσια μπίζνα παγκοσμίως βέβαια , αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από ανήθικο είναι ΚΑΙ παράνομο.

Δεν έχω δει όμως , ούτε έχω ακούσει , καμιά καταδικαστική απόφαση , σε κανένα δικαστήριο , ούτε κανένα ΜΜΕ (μεγάλο ή μικρό ) να ασχολούνται καθόλου μα καθόλου με αυτό θέμα.

Δίπλα μας υπάρχει και κινείται ένας παράλληλος κόσμος – υπόκοσμος που με την ενοχή , για να μην πω με τις πλάτες του συστήματος , βγάζει χρήμα , διακινεί σκλάβους – σκλάβες , ναρκωτικά , εκμεταλλεύεται κορμιά και ψυχές , πλουτίζει και με αυτόν τον βρώμικο πλούτο καταφέρνει και μας εξουσιάζει.

Υ.Γ. 1. Τα νόμιμα ”σπίτια” στην περιοχή είναι 4 – 5 και σύμφωνα με το νόμο επιτρέπεται να δουλεύουν σε αυτά μέχρι 2 γυναίκες (σε αυτά προφανώς θα υπάρχει καλύτερο ”υλικό” και άρα θα τα επισκέπτονται μόνο οι ντόπιοι).

Υ.Γ. 2. Στην ερώτησή μου σε άλλον πρόσφυγα , τι κάνουν όταν δεν έχουν λεφτά , μου μίλησε για βιασμούς των μικρότερων και πιο αδύναμων συμπατριωτών τους ή άλλων εθνοτήτων.

Υ.Γ. 3. Τα κέρδη της επιχείρησης – επένδυσης του trafficking στην περιοχή της Μανωλάδας είναι τεράστια , αν αναλογιστεί κανείς τους 8000 μουσουλμάνους άνδρες , ηλικίας από 15 έως 45 ετών (σίγουρη πελατεία – μονοπώλιο).

Υ.Γ. 4. Θα ήθελα να σκεφτείτε λίγο και το ότι οι ντόπιοι αναπαράγουν την κοινωνική δομή και τις συνήθειες της κοινότητάς τους και στους πληθυσμούς των προσφύγων – σκλάβων.

*αναδημοσίευση από http://metaretriever2.wordpress.com

Σχόλια Ανάρτησης

  • Διαβάζοντας το παραπάνω «ρεπορτάζ» από ένα ακόμη τόπο βασανιστηρίων με έμφυλο πρόσημο, ένα πολύ βασικό ερώτημα και μάλλον ρητορικό μας γεννιέται με θυμό: πώς είναι δυνατόν ο εκμεταλλευόμενος και καταπιεζόμενος άνθρωπος, εν προκειμένω ο μπαγκλαντεζιανός μετανάστης εργάτης-δουλοπάροικος στα χωράφια της Μανωλάδας, να γίνεται «πελάτης», δηλαδή βιαστής κορμιών και ψυχών γυναικών, ξερνώντας πάνω τους και μέσα τους το σπέρμα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης; Πώς είναι δυνατόν να μην κατανοεί ο βασανιζόμενος τον πόνο άλλων ανθρώπων που βασανίζονται; Η απάντηση επανέρχεται για μία ακόμη φορά αδυσώπητη: επειδή είναι άλλοι άνθρωποι, αόρατοι στον κοινωνικό ανταγωνισμό άνθρωποι. Η καταπίεση και η εκμετάλλευση δεν τελειώνει στον μετανάστη δούλο της Μανωλάδας, αλλά στις εσχατιές των γυναικών μη ανθρώπων.
    Πόσο θα ήθελα για μία φορά να μην εντοπίσω στη φορά του «τριχώματος της ιστορίας» εμπλεκόμενες με τέτοιο τρόπο γυναίκες, πόσο θα ήθελα να «σαρώσουμε ανάτριχα την ιστορία» και να βρούμε άνδρες που δε «γάμησαν»…

Leave a Reply to ε.δ. Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *